AHMAS

B. Methodiek

• A. Methodenleer
• B. Methode
  • Inleiding methode
  • 1. APA
  • 1.1 Denkwijze APA
  • 1.2 Modelleringswijze APA
  • 1.3 Werkwijze APA
  • 1.3.1 Kennismaking
  • 1.3.1.1 Persoon tot persoon
  • 1.3.1.1.1 Sociale introductie
  • 1.3.1.2 Reden komst
  • 1.3.1.3 Gespreksdoel
  • 1.3.1.4 Gespreksagenda
  • 1.3.2 Verklaringsmodel
  • 1.3.3 Plan van aanpak
  • 1.3.4 Informed consent
  • 1.3.5 Oplossing
  • 1.3.6 Evaluatie
  • 1.3.7 Diagnose-receptmodel
  • 1.3.7.1 Anamnese
  • 1.3.7.1.1 Gericht
  • 1.3.7.1.2 Verhelderen
  • 1.3.7.1.3 Alg.anamnese
  • 1.3.7.2 Soorten diagnoses
  • 1.3.7.3 Diagn.redeneren
  • 1.3.7.4 Indicatiechecklist
  • 1.3.7.5 Aanv.onderzoek
  • 1.3.7.6 Zoekstrategieen
  • 1.4. Beheerwijze APA
  • 2. SA
  • 2.1 Denkwijze SA
  • 2.1.1.1 Chunken
  • 2.2 Modelleringswijze SA
  • 2.3 Werkwijze SA
  • 2.3.1 Werkvormen SA
  • 2.3.1.1 Design thinking
  • 2.3.1.1.1 Empathisch begrip
  • 2.3.1.1.2 Probleemdefinitie
  • 2.3.1.1.3 Ideeen creeren
  • 2.3.1.1.4 Prototypes
  • 2.3.1.1.5 Testen
  • 2.3.1.1.6 Denkstrategieen
  • 2.3.1.2 Bricoleren
  • 2.3.1.2.1 Waarom-vraag
  • 2.3.1.2.2 Locale visie
  • 2.3.1.2.3 Focus op proces
  • 2.3.1.2.4 Kapitalen
  • 2.3.1.2.4.1 Psych.kapitaal
  • 2.3.1.2.4.2 Sociaal kapitaal
  • 2.3.1.2.4.3 Cultureel kapitaal
  • 2.3.1.2.4.4 Oper.kapitaal
  • 2.3.1.2.4.5 Intel.kapitaal
  • 2.3.1.2.4.6 Innov.kap.
  • 2.3.1.2.4.7 Creatief kapitaal
  • 2.3.1.2.5 Diverse contexten
  • 2.3.1.2.6 Emergentie
  • 2.3.1.3 Ontw.werkvormen
  • 2.3.1.3.1 Co-creatie
  • 2.3.1.3.1.1 Doelen CC
  • 2.3.1.3.1.2 Constructief
  • 2.3.1.3.1.2 Taken CC
  • 2.3.1.3.1.3 Groei
  • 2.3.1.3.1.3 Rollen CC
  • 2.3.1.3.1.4 Scenario's CC
  • 2.3.1.3.1.4 Synergie
  • 2.3.1.3.1.5 Hogere doel
  • 2.3.1.3.2 Conferentie
  • 2.3.1.3.2.1 Groepsopdrachten
  • 2.3.1.3.2.1.1 Werkkader
  • 2.3.1.3.2.2 Rollen
  • 2.3.1.3.2.2.1 Moderator
  • 2.3.1.3.2.2.2 Metaforisch
  • 2.3.1.3.2.2.3 Opdrachtgever
  • 2.3.1.3.2.2.4 Organisator
  • 2.3.1.3.2.2.5 Beslissers
  • 2.3.1.3.2.3 Sociaal scenario
  • 2.3.1.3.3 Waard.onderz.
  • 2.3.1.3.4 Veranderman.
  • 2.3.1.3.5 Universele factoren
  • 2.3.1.3.5.1 Relatie
  • 2.3.1.3.5.2 Rationale
  • 2.3.1.3.6 Psycho-educatie
  • 2.3.1.3.6.1 Grotere plaatje
  • 2.3.1.3.6.2 Rationale
  • 2.3.1.3.6.3 Bijwerkingen
  • 2.3.1.3.6.4 Reflectie
  • 2.3.1.3.6.5 Casus
  • 2.3.1.3.6.5.1 Introductie
  • 2.3.1.3.6.5.2 Oorzaak
  • 2.3.1.3.6.5.3 Klachten
  • 2.3.1.3.6.5.4 Kennismaking
  • 2.3.1.3.6.5.5 Reactie
  • 2.3.1.3.6.5.6 Dilemma
  • 2.3.1.3.6.5.7 Balanceren
  • 2.3.1.3.6.5.8 Huiswerk
  • 2.3.1.3.6.5.9 Slot
  • 2.3.1.3.6.6 Stappenplan PE
  • 2.3.1.3.6.6.1 Kennismaken
  • 2.3.1.3.6.6.2 Stoom afblazen
  • 2.3.1.3.6.6.3 Ambivalentie
  • 2.3.1.3.6.6.4 Positief label
  • 2.3.1.3.6.6.5 Huiswerk
  • 2.3.1.3.6.6.6 Altijd lukkend
  • 2.3.1.3.6.6.7 Uitdagen
  • 2.3.1.3.6.6.8 Afscheid
  • 2.3.1.3.6.6.9 RET uzelf
  • 2.3.1.3.6.6.9.1 Opsporen
  • 2.3.1.3.6.6.9.2 Irrationeel
  • 2.3.1.3.6.6.9.4 Aan de slag
  • 2.3.1.3.6.6.9.4 Casus V
  • 2.3.1.3.6.6.9.5 ABC-schema
  • 2.3.1.3.6.6.9.5 Redelijk
  • 2.3.1.3.6.6.9.6 ABCDE
  • 2.3.1.3.6.7 Psych.trauma
  • 2.3.1.3.7 P.versterking
  • 2.3.1.3.8 Leven lang leren
  • 2.3.1.3.9 Innoveren
  • 2.3.2 Creatieve competenties
  • 2.3.2 Metacompetenties
  • 2.3.2.1 Omdenken
  • 2.3.3 Brein-technieken
  • 2.3.3.1 Brainstormen
  • 2.3.3.2 Brain-netting
  • 2.3.3.3 Brainwriting
  • 2.3.3.4 Braindrawing
  • 2.3.3.5 Brain-walking
  • 2.4 Beheerwijze SA
  • 2.4.1 Laisser faire-act.
  • 2.4.2 Onderstroom
  • 2.4.2.1 Verhaal
  • 2.4.2.2 Richting.Vraag
  • 2.4.2.3 Patroon
  • 2.4.2.4 Verandering
  • 2.4.2.5 Visueel CMO
  • 2.5.4.2.1 Beleid & Bestuur
  • 2.5.4.2.1.1 Missie & Visie
  • 2.5.4.2.1.2 Geheel-Delen
  • 2.5.4.2.1.3 Cultuur
  • 2.5.4.2.2 Management
  • 2.5.4.2.2.2 Roadmaps
  • 2.5.4.2.2.3 Analyses
  • 2.5.4.2.2.3.1 Bow tie-A.
  • 2.5.4.2.2.3.2 StakeholderA.
  • 2.5.4.2.2.3.3 SWOT-A.
  • 2.5.4.2.2.3.4 Incidenten A.
  • 2.5.4.2.2.4 Programma's
  • 2.5.4.2.3 Dyn.teamwerk
  • 2.5.4.2.3.1 Rol en positie
  • 2.5.4.2.3.2 Selectie
  • 2.5.4.2.3.3 Ontwikkeling
  • 3. EA
  • 3.1 Denkwijze EA
  • 3.2 Modelleringswijze EA
  • 3.3 Werkwijze EA
  • 3.3.1 Werkvormen
  • 3.3.1.1 Cogn.psychologie
  • 3.3.1.1.1 Bottleneck CP
  • 3.3.1.1.2 Toelichting CP
  • 3.3.1.1.2.1 Werkgeheugen
  • 3.3.1.1.2.2 Meerslag-Leren
  • 3.3.1.1.2.3 Crea.abstraheren
  • 3.3.1.1.3 Ondersteuning CP
  • 3.3.1.2 Sociale Psychologie
  • 3.3.1.2.1 Bottleneck SP
  • 3.3.1.2.2 Toelichting SP
  • 3.3.1.2.2.1 Int.afstemming
  • 3.3.1.2.3 Ondersteuning SP
  • 3.3.1.3 Emotiepsychologie
  • 3.3.1.3.1 Bottleneck EP
  • 3.3.1.3.2 Toelichting EP
  • 3.3.1.3.2.1 Dual processing
  • 3.3.1.3.2.2 Training
  • 3.3.1.3.3 Ondersteuning EP
  • 3.3.1.4 Motivatiepsychologie
  • 3.3.1.4.1 Bottleneck MP
  • 3.3.1.4.2 Toelichting MP
  • 3.3.1.4.3 Ondersteuning MP
  • 3.3.1.5 Communicatieleer
  • 3.3.1.5.1 Bottleneck CL
  • 3.3.1.5.2 Toelichting
  • 3.3.1.5.3 Ondersteuning CL
  • 3.3.1.6 Veranderkunde
  • 3.3.1.6.1 Bottleneck VK
  • 3.3.1.6.2 Toelichting VK
  • 3.3.1.6.2.1 Plek der moeite
  • 3.3.1.6.2.2 Theorie U
  • 3.3.1.6.2.3 Lerende org.
  • 3.3.1.6.2.4 Fasering
  • 3.3.1.6.3 Ondersteuning VK
  • 3.3.2 Prof.rollen
  • 3.4 Beheerwijze EA
  • 3.5 Ondersteuningswijze EA
  • 4. DTM ter ondersteuning
  • 4.1 Denkwijze DTM
  • 4.1.1 Belang besluitv.
  • 4.1.1 Belang gez.heid
  • 4.1.3 Belang visualiseren
  • 4.1.3.1 Begripsvermogen
  • 4.1.3.2 Blikrichtingen
  • 4.1.3.3 Instrumenten
  • 4.1.3.4 LEGO als metafoor
  • 4.1.3.5 Visuele illusies
  • 4.2 Modelleringswijze DTM
  • 4.2.1 Samen analyseren
  • 4.2.2 Samen integreren
  • 4.2.3 Multi-modelmatig
  • 4.3 Werkwijze DTM
  • 4.3.1 Werkvormen DTM
  • 4.3.1.1 Alleen beslissen
  • 4.3.1.1 Op de Tafel
  • 4.3.1.1.3 Disruptief
  • 4.3.1.2 Gez.beslissen
  • 4.3.1.2.1 Duo-beslissers
  • 4.3.1.2.2 Counseling
  • 4.3.1.2.3 Groepsbeslissen
  • 4.3.2 Competenties DTM
  • 4.3.2.1 Gatenkaas-model
  • 4.3.3 Technieken DTM
  • 4.3.3.1 Hulptechnieken
  • 4.3.3.1 Procesinrichting
  • 4.3.3.1.1 Clusteren
  • 4.3.3.1.2 Kaderen
  • 4.3.3.1.3 Hulpframes
  • 4.3.3.1.4 Schaligheid
  • 4.3.3.2 Referentiekaders
  • 4.3.3.3 Moderator
  • 4.4 Beheerwijze DTM
  • 4.4.1 Man.samenv.DTM
  • 4.4.2 Bedrijfsk.configuraties
  • 4.4.2.1 Canvas
  • 4.4.2.1.1 Wat-vraag
  • 4.4.2.1.1.1 Doel
  • 4.4.2.1.1.2 Resultaat
  • 4.4.2.1.1.3 Scope
  • 4.4.2.1.1.4 Succesfactoren
  • 4.4.2.1.1.5 Het projectdoel
  • 4.4.2.1.2 Wie-vraag
  • 4.4.2.1.3 Hoe-vraag
  • 4.4.2.1.3.1 Activiteitenbord
  • 4.4.2.1.3.2 Risico's
  • 4.4.2.1.4 Kader-vraag
  • 4.4.2.1.5 Waarmee-vraag
  • 4.4.2.1.6 Eindframe
  • 4.4.3 Beheertools
  • 4.4.3.2 Benchmarken
  • 4.4.3.3 Digi-instructie
  • 4.4.3.4 Tekst redigeren
  • 4.4.3.5 Info ordenen
  • 4.4.3.6 Taakverdeling
  • 4.5 Ondersteuning DTM (fractaal)
  • 4.5.1 Instrumentarium
  • 4.5.1.1 Instrument
  • 4.5.1.2 Programatuur
  • 4.5.1.3 Logistiek
  • 4.5.2 Speelveld
  • 4.5.2.1 Leren beslissen
  • 4.5.2.2 Casus: 2 opties
  • 4.5.2.3 Ratio.besluitv.
  • 4.5.2.4 Ontw.besluitv.
  • 4.5.3 Resultaten
  • 4.5.3.1 Testimonials
  • 4.5.3.1.1 de Rooy
  • 4.5.3.1.2 Lankhorst
  • 4.5.3.1.3 de Vink
  • 4.5.3.1.4 Jaarsma
  • 4.5.3.2 Literatuurref.
  • 4.5.4 Ontwikkeling
  • 4.5.5 Animaties
  • 4.5.6 Aanmaak speelv.
  • 4.5.6.1 Omnitapps
  • 4.5.6.1.1 Ondergrond
  • 4.5.6.1.2 Info-objecten
  • 4.5.6.1.3 Invoegen info
  • 4.5.6.1.4 Game laden
  • 4.5.6.2 Utopia 2
  • 4.5.6.3 Speelveld
  • 4.5.7 Handleiding
  • x.1.4.1 Projecten
  • x.1.5.2 A3
  • x.2.3.1.3.3.1 Eigenaarschap DTM
  • x.2.5.2.1.4.4.2 Benchmarken
  • x.2.5.2.1.4.4.4 Ontwerpen
  • x.2.5.4.2.2.1 Projecten
  • x.2.5.5.6. Speelsheid
• C. Kwaliteitsmanager
• D. Ervaringsdesk.
• E. Studiemodules

2.3.1.3.6.1 Grotere plaatje

De term 'het grotere plaatje' verwijst naar het kader waarin men bepaalde problemen moet plaatsen om een directieve interventie te kunnen verantwoorden. Hier wordt ter illustratie uitgegaan van verwerkingsklachten na een traumatisch aandoening als kanker.

Hoe doe ik dat?

1. U weet dat psychotraumata vaak tot preverbale klachten leiden. Men voelt zich niet lekker in zijn vel zitten, heeft vage lichamelijke klachten, maar kan niet exact verwoorden wat er aan de hand is. Pas na lange tijd en/of met professionele hulp krijgt de 'patiënt' zelf zicht op wat er precies dwarszit en dat dit te maken heeft met het gebeurde. U let op de aard van de klachten of symptomen
2. U beseft dat iets afgesloten moet zijn alvorens men het kan verwerken; het probleem met lichaamsgerelateerde incidenten is dat ‘tijdens de verbouwing de verkoop gewoon door gaat’. Niet voor niets zijn vakanties in dit opzicht berucht omdat men dan pas de rust krijgt om echt te laten doordringen wat er is gebeurd. De klachten verlopen derhalve chronologisch gezien volgens een omgekeerde U. In het begin zijn ze heftig, maar dat vindt men logisch; de schrik zit er immers nog flink in. Daarna nemen de klachten vaak af en dat wekt de verwachting dat het gebeurde is verwerkt, men gaat graag weer over tot de orde van de dag. Helaas moet dan de klap nog komen en dat past bovendien niet in het eigen verwachtingspatroon, noch in dat van naasten, collega’s en andere bronnen van sociale steun. Dit maakt het leggen van een verband tussen de klachten en het gebeurde extra moeilijk. U let op het beloop van de klachten
3. U weet dat het voor alle betrokken (patiënten, maar ook hun partners, collega-behandelaars etc.) moeilijk te verkroppen is dat, na alle inspanningen om het gewone leven te hervatten, dit niet lukt. Dit impliceert dat als de patiënt (na een bepaalde periode nog steeds) uiting geeft aan zijn klachten, deze gevoeld worden als aanklachten tegen het eigen probleemoplossend vermogen en de genoemde hulptroepen. Sociale steun verwordt dan al snel tot sociale tegenwerking en dan is ‘niet herkennen’ vaak een veilige optie. U let op de reactie op de klachten.

Meer weten? Zie Psycho-educatie