AHMAS

B. Methodiek

• A. Methodenleer
• B. Methode
  • Inleiding methode
  • 1. APA
  • 1.1 Denkwijze APA
  • 1.2 Modelleringswijze APA
  • 1.3 Werkwijze APA
  • 1.3.1 Kennismaking
  • 1.3.1.1 Persoon tot persoon
  • 1.3.1.1.1 Sociale introductie
  • 1.3.1.2 Reden komst
  • 1.3.1.3 Gespreksdoel
  • 1.3.1.4 Gespreksagenda
  • 1.3.2 Verklaringsmodel
  • 1.3.3 Plan van aanpak
  • 1.3.4 Informed consent
  • 1.3.5 Oplossing
  • 1.3.6 Evaluatie
  • 1.3.7 Diagnose-receptmodel
  • 1.3.7.1 Anamnese
  • 1.3.7.1.1 Gericht
  • 1.3.7.1.2 Verhelderen
  • 1.3.7.1.3 Alg.anamnese
  • 1.3.7.2 Soorten diagnoses
  • 1.3.7.3 Diagn.redeneren
  • 1.3.7.4 Indicatiechecklist
  • 1.3.7.5 Aanv.onderzoek
  • 1.3.7.6 Zoekstrategieen
  • 1.4. Beheerwijze APA
  • 2. SA
  • 2.1 Denkwijze SA
  • 2.1.1.1 Chunken
  • 2.2 Modelleringswijze SA
  • 2.3 Werkwijze SA
  • 2.3.1 Werkvormen SA
  • 2.3.1.1 Design thinking
  • 2.3.1.1.1 Empathisch begrip
  • 2.3.1.1.2 Probleemdefinitie
  • 2.3.1.1.3 Ideeen creeren
  • 2.3.1.1.4 Prototypes
  • 2.3.1.1.5 Testen
  • 2.3.1.1.6 Denkstrategieen
  • 2.3.1.2 Bricoleren
  • 2.3.1.2.1 Waarom-vraag
  • 2.3.1.2.2 Locale visie
  • 2.3.1.2.3 Focus op proces
  • 2.3.1.2.4 Kapitalen
  • 2.3.1.2.4.1 Psych.kapitaal
  • 2.3.1.2.4.2 Sociaal kapitaal
  • 2.3.1.2.4.3 Cultureel kapitaal
  • 2.3.1.2.4.4 Oper.kapitaal
  • 2.3.1.2.4.5 Intel.kapitaal
  • 2.3.1.2.4.6 Innov.kap.
  • 2.3.1.2.4.7 Creatief kapitaal
  • 2.3.1.2.5 Diverse contexten
  • 2.3.1.2.6 Emergentie
  • 2.3.1.3 Ontw.werkvormen
  • 2.3.1.3.1 Co-creatie
  • 2.3.1.3.1.1 Doelen CC
  • 2.3.1.3.1.2 Constructief
  • 2.3.1.3.1.2 Taken CC
  • 2.3.1.3.1.3 Groei
  • 2.3.1.3.1.3 Rollen CC
  • 2.3.1.3.1.4 Scenario's CC
  • 2.3.1.3.1.4 Synergie
  • 2.3.1.3.1.5 Hogere doel
  • 2.3.1.3.2 Conferentie
  • 2.3.1.3.2.1 Groepsopdrachten
  • 2.3.1.3.2.1.1 Werkkader
  • 2.3.1.3.2.2 Rollen
  • 2.3.1.3.2.2.1 Moderator
  • 2.3.1.3.2.2.2 Metaforisch
  • 2.3.1.3.2.2.3 Opdrachtgever
  • 2.3.1.3.2.2.4 Organisator
  • 2.3.1.3.2.2.5 Beslissers
  • 2.3.1.3.2.3 Sociaal scenario
  • 2.3.1.3.3 Waard.onderz.
  • 2.3.1.3.4 Veranderman.
  • 2.3.1.3.5 Universele factoren
  • 2.3.1.3.5.1 Relatie
  • 2.3.1.3.5.2 Rationale
  • 2.3.1.3.6 Psycho-educatie
  • 2.3.1.3.6.1 Grotere plaatje
  • 2.3.1.3.6.2 Rationale
  • 2.3.1.3.6.3 Bijwerkingen
  • 2.3.1.3.6.4 Reflectie
  • 2.3.1.3.6.5 Casus
  • 2.3.1.3.6.5.1 Introductie
  • 2.3.1.3.6.5.2 Oorzaak
  • 2.3.1.3.6.5.3 Klachten
  • 2.3.1.3.6.5.4 Kennismaking
  • 2.3.1.3.6.5.5 Reactie
  • 2.3.1.3.6.5.6 Dilemma
  • 2.3.1.3.6.5.7 Balanceren
  • 2.3.1.3.6.5.8 Huiswerk
  • 2.3.1.3.6.5.9 Slot
  • 2.3.1.3.6.6 Stappenplan PE
  • 2.3.1.3.6.6.1 Kennismaken
  • 2.3.1.3.6.6.2 Stoom afblazen
  • 2.3.1.3.6.6.3 Ambivalentie
  • 2.3.1.3.6.6.4 Positief label
  • 2.3.1.3.6.6.5 Huiswerk
  • 2.3.1.3.6.6.6 Altijd lukkend
  • 2.3.1.3.6.6.7 Uitdagen
  • 2.3.1.3.6.6.8 Afscheid
  • 2.3.1.3.6.6.9 RET uzelf
  • 2.3.1.3.6.6.9.1 Opsporen
  • 2.3.1.3.6.6.9.2 Irrationeel
  • 2.3.1.3.6.6.9.4 Aan de slag
  • 2.3.1.3.6.6.9.4 Casus V
  • 2.3.1.3.6.6.9.5 ABC-schema
  • 2.3.1.3.6.6.9.5 Redelijk
  • 2.3.1.3.6.6.9.6 ABCDE
  • 2.3.1.3.6.7 Psych.trauma
  • 2.3.1.3.7 P.versterking
  • 2.3.1.3.8 Leven lang leren
  • 2.3.1.3.9 Innoveren
  • 2.3.2 Creatieve competenties
  • 2.3.2 Metacompetenties
  • 2.3.2.1 Omdenken
  • 2.3.3 Brein-technieken
  • 2.3.3.1 Brainstormen
  • 2.3.3.2 Brain-netting
  • 2.3.3.3 Brainwriting
  • 2.3.3.4 Braindrawing
  • 2.3.3.5 Brain-walking
  • 2.4 Beheerwijze SA
  • 2.4.1 Laisser faire-act.
  • 2.4.2 Onderstroom
  • 2.4.2.1 Verhaal
  • 2.4.2.2 Richting.Vraag
  • 2.4.2.3 Patroon
  • 2.4.2.4 Verandering
  • 2.4.2.5 Visueel CMO
  • 2.5.4.2.1 Beleid & Bestuur
  • 2.5.4.2.1.1 Missie & Visie
  • 2.5.4.2.1.2 Geheel-Delen
  • 2.5.4.2.1.3 Cultuur
  • 2.5.4.2.2 Management
  • 2.5.4.2.2.2 Roadmaps
  • 2.5.4.2.2.3 Analyses
  • 2.5.4.2.2.3.1 Bow tie-A.
  • 2.5.4.2.2.3.2 StakeholderA.
  • 2.5.4.2.2.3.3 SWOT-A.
  • 2.5.4.2.2.3.4 Incidenten A.
  • 2.5.4.2.2.4 Programma's
  • 2.5.4.2.3 Dyn.teamwerk
  • 2.5.4.2.3.1 Rol en positie
  • 2.5.4.2.3.2 Selectie
  • 2.5.4.2.3.3 Ontwikkeling
  • 3. EA
  • 3.1 Denkwijze EA
  • 3.2 Modelleringswijze EA
  • 3.3 Werkwijze EA
  • 3.3.1 Werkvormen
  • 3.3.1.1 Cogn.psychologie
  • 3.3.1.1.1 Bottleneck CP
  • 3.3.1.1.2 Toelichting CP
  • 3.3.1.1.2.1 Werkgeheugen
  • 3.3.1.1.2.2 Meerslag-Leren
  • 3.3.1.1.2.3 Crea.abstraheren
  • 3.3.1.1.3 Ondersteuning CP
  • 3.3.1.2 Sociale Psychologie
  • 3.3.1.2.1 Bottleneck SP
  • 3.3.1.2.2 Toelichting SP
  • 3.3.1.2.2.1 Int.afstemming
  • 3.3.1.2.3 Ondersteuning SP
  • 3.3.1.3 Emotiepsychologie
  • 3.3.1.3.1 Bottleneck EP
  • 3.3.1.3.2 Toelichting EP
  • 3.3.1.3.2.1 Dual processing
  • 3.3.1.3.2.2 Training
  • 3.3.1.3.3 Ondersteuning EP
  • 3.3.1.4 Motivatiepsychologie
  • 3.3.1.4.1 Bottleneck MP
  • 3.3.1.4.2 Toelichting MP
  • 3.3.1.4.3 Ondersteuning MP
  • 3.3.1.5 Communicatieleer
  • 3.3.1.5.1 Bottleneck CL
  • 3.3.1.5.2 Toelichting
  • 3.3.1.5.3 Ondersteuning CL
  • 3.3.1.6 Veranderkunde
  • 3.3.1.6.1 Bottleneck VK
  • 3.3.1.6.2 Toelichting VK
  • 3.3.1.6.2.1 Plek der moeite
  • 3.3.1.6.2.2 Theorie U
  • 3.3.1.6.2.3 Lerende org.
  • 3.3.1.6.2.4 Fasering
  • 3.3.1.6.3 Ondersteuning VK
  • 3.3.2 Prof.rollen
  • 3.4 Beheerwijze EA
  • 3.5 Ondersteuningswijze EA
  • 4. DTM ter ondersteuning
  • 4.1 Denkwijze DTM
  • 4.1.1 Belang besluitv.
  • 4.1.1 Belang gez.heid
  • 4.1.3 Belang visualiseren
  • 4.1.3.1 Begripsvermogen
  • 4.1.3.2 Blikrichtingen
  • 4.1.3.3 Instrumenten
  • 4.1.3.4 LEGO als metafoor
  • 4.1.3.5 Visuele illusies
  • 4.2 Modelleringswijze DTM
  • 4.2.1 Samen analyseren
  • 4.2.2 Samen integreren
  • 4.2.3 Multi-modelmatig
  • 4.3 Werkwijze DTM
  • 4.3.1 Werkvormen DTM
  • 4.3.1.1 Alleen beslissen
  • 4.3.1.1 Op de Tafel
  • 4.3.1.1.3 Disruptief
  • 4.3.1.2 Gez.beslissen
  • 4.3.1.2.1 Duo-beslissers
  • 4.3.1.2.2 Counseling
  • 4.3.1.2.3 Groepsbeslissen
  • 4.3.2 Competenties DTM
  • 4.3.2.1 Gatenkaas-model
  • 4.3.3 Technieken DTM
  • 4.3.3.1 Hulptechnieken
  • 4.3.3.1 Procesinrichting
  • 4.3.3.1.1 Clusteren
  • 4.3.3.1.2 Kaderen
  • 4.3.3.1.3 Hulpframes
  • 4.3.3.1.4 Schaligheid
  • 4.3.3.2 Referentiekaders
  • 4.3.3.3 Moderator
  • 4.4 Beheerwijze DTM
  • 4.4.1 Man.samenv.DTM
  • 4.4.2 Bedrijfsk.configuraties
  • 4.4.2.1 Canvas
  • 4.4.2.1.1 Wat-vraag
  • 4.4.2.1.1.1 Doel
  • 4.4.2.1.1.2 Resultaat
  • 4.4.2.1.1.3 Scope
  • 4.4.2.1.1.4 Succesfactoren
  • 4.4.2.1.1.5 Het projectdoel
  • 4.4.2.1.2 Wie-vraag
  • 4.4.2.1.3 Hoe-vraag
  • 4.4.2.1.3.1 Activiteitenbord
  • 4.4.2.1.3.2 Risico's
  • 4.4.2.1.4 Kader-vraag
  • 4.4.2.1.5 Waarmee-vraag
  • 4.4.2.1.6 Eindframe
  • 4.4.3 Beheertools
  • 4.4.3.2 Benchmarken
  • 4.4.3.3 Digi-instructie
  • 4.4.3.4 Tekst redigeren
  • 4.4.3.5 Info ordenen
  • 4.4.3.6 Taakverdeling
  • 4.5 Ondersteuning DTM (fractaal)
  • 4.5.1 Instrumentarium
  • 4.5.1.1 Instrument
  • 4.5.1.2 Programatuur
  • 4.5.1.3 Logistiek
  • 4.5.2 Speelveld
  • 4.5.2.1 Leren beslissen
  • 4.5.2.2 Casus: 2 opties
  • 4.5.2.3 Ratio.besluitv.
  • 4.5.2.4 Ontw.besluitv.
  • 4.5.3 Resultaten
  • 4.5.3.1 Testimonials
  • 4.5.3.1.1 de Rooy
  • 4.5.3.1.2 Lankhorst
  • 4.5.3.1.3 de Vink
  • 4.5.3.1.4 Jaarsma
  • 4.5.3.2 Literatuurref.
  • 4.5.4 Ontwikkeling
  • 4.5.5 Animaties
  • 4.5.6 Aanmaak speelv.
  • 4.5.6.1 Omnitapps
  • 4.5.6.1.1 Ondergrond
  • 4.5.6.1.2 Info-objecten
  • 4.5.6.1.3 Invoegen info
  • 4.5.6.1.4 Game laden
  • 4.5.6.2 Utopia 2
  • 4.5.6.3 Speelveld
  • 4.5.7 Handleiding
  • x.1.4.1 Projecten
  • x.1.5.2 A3
  • x.2.3.1.3.3.1 Eigenaarschap DTM
  • x.2.5.2.1.4.4.2 Benchmarken
  • x.2.5.2.1.4.4.4 Ontwerpen
  • x.2.5.4.2.2.1 Projecten
  • x.2.5.5.6. Speelsheid
• C. Kwaliteitsmanager
• D. Ervaringsdesk.
• E. Studiemodules

2.3.1.3.6.4 Reflectie

Of men in staat is ondanks deze mechanismen verwerkingsklachten adequaat te kunnen (h)erkennen, is uiteraard mede afhankelijk van de expertise van de beoordelaar. Aangezien het hier om vrij specifieke psychotherapeutische  vaardigheden gaat, ontbreekt deze expertise doorgaans bij de primaire zorgverleners. Dat is gezien de mate van specialisatie in de zorg onvermijdelijk, maar impliceert wel dat de mensen die deze expertise wel in huis hebben deel moeten uitmaken van het behandel- of opvangteam na ingrijpende gebeurtenissen. Dit voorkomt onnodige hertraumatisering, delay, verergering van klachten en uitstel van hulp. Voor behandelaars geldt dat zij er goed aan doen om deel uit te maken van een intervisiegroep omdat gevoelens van (tegen)overdracht een belangrijke rol spelen bij dit soort problematiek.

De hier beschreven behandeling is in opzet een kortdurende therapie, waarbij men moet denken aan een maximum van zo’n 10-12 zittingen. Indient mogelijk verdient het aanbeveling de tijd tussen de zittingen aanvankelijk beperkt te houden. In het begin is een frequentie van eenmaal per week optimaal en naarmate de behande­ling als geheel vordert, kan de tussenliggende tijd steeds verder worden uitgebreid.  De ervaring is dat ongeveer zeven zittin­gen toereikend zijn, waarvan de laatste 2 met tussenpozen van zo'n 6 tot 8 weken. Na afsluiting kan de patiënt naar eigen believen gebruik maken van zijn strippenkaart en desgewenst opnieuw contact opne­men met de therapeut. Ervaringen tot nu toe laten zien dat hiervan nauwelijks gebruik wordt gemaakt.

Het verdient aanbeveling om gedurende de behandeling de klach­ten en het functioneren van de patiënt te registreren, bij voor­keur bij aanmel­ding vóór be­hande­ling, aan het eind van behande­ling en één of twee follow-ups, 3 respectievelijk 6 maan­den na behan­deling. Behalve veel gebruikte algemene vragenlijsten (SF-36, SCL-90 etc.) verdient het vooral aanbeveling een aantal specifieke zaken zelf in kaart te brengen. Zo kan de patiënt zelf, m.b.v. Visual Analogue Scales de belangrijkste klachten dagboeksgewijs bijhouden.

Meer weten? Zie Psycho-educatie